नंदा शामराव रावण
जय गुरुदेव, सद्गुरुंच्या चरणी नमन 🙏🏻🌹
मी आज दुपारी सहज आडवी पडले असताना थोडासा डोळा लागला, तेव्हा मला एक स्वप्न - दृष्टांत झाला..
स्वप्नमध्ये मी नेमकं कुर्ल्यात होते की, आणखीन कुठे ते कळलं नाही.. सुरुवातीला तिथे आई दिसल्या. बाबा कुठे दिसत नव्हते.. आपले बरेच साधक मंडळी तिथे दिसत होते, पण चेहरा कोणाचा नीट दिसत नव्हता. फक्त सतिशचे बाबा तिथे दिसत होते. गोदा आत्ती सुद्धा दिसत होत्या.
तीर्थाचा कार्यक्रम चालू होता. तेंव्हा मी आतल्या खोलीतून बाहेर आले, आणि मी येताच आई तिथेच बाजूला असलेल्या त्यांच्या बिछ्यान्यावर पांघरून घेऊन झोपल्या. आईंच्या जवळच गोदा आत्ती बसल्या होत्या.
आई झोपताच मी त्यांना मिठी मारली, आणि विचारलं, ... "मी आल्या - आल्या तुम्ही का झोपलात?"
तेंव्हा आईंनी सुद्धा मला मिठी मारली आणि रडू लागल्या.. मी आईंना म्हणाले की, "पौर्णिमेला पोळ्या आणायच्या आहेत.." ... तेंव्हा आई जागेवर उठून बसल्या आणि माझ्या कानात काहीतरी सांगू लागल्या.. नेमकं काय सांगत होत्या ते मात्र काही कळलं नाही.. त्या वेळी तिथे बाबा दिसले, तेंव्हा बाबा आईला म्हणाले की, "मला फुलं दे! नंदाला द्यायची आहेत!"
बाबांचं बोलणं मला नेमकं काही कळेना.. आई पण म्हणाल्या की, "नंदाला आता फुलांची गरज नाही, तिला तीर्थ द्या..."
तेंव्हा बाबा म्हणाले, "मला तिला फुलचं द्यायची आहेत..!"
फुलांवरून आई आणि बाबांचं नजरेनेच काहीतरी बोलणं चालू होतं.. मग मी सुद्धा आईंना म्हणाले, "आई मला फुलं नको.." ... असं दोन वेळा म्हणाले.. आणि नंतर.. "माझ्या ऐवजी सतिशला द्या ही फुलं.." असं मी आईंना सांगितलं..
"सतिशला द्यायचं ते मी बरोबर द्यायला सांगणार, तू आता ही फुलं घे..! बाबांचा शब्द राख.. आणि पुन्हा बाबांच्या चरणांवर ठेव.." ... असं म्हणून आईंनी बाबांकडे फुलं दिली ..
तेंव्हा आईंनी सांगितल्याप्रमाणे बाबांनी माझ्या हातात पांढरी शुभ्र फुलं ठेवली.. आणि मी बाबांना नमस्कार करून पुन्हा ती फुलं त्यांच्या चरणांवर अर्पण केली. 🙏🏻🌹🙏🏻🌹🙏🏻🌹🙏🏻🌹🙏🏻🌹
जय गुरुदेव 🙏🏻🌹🙏🏻🌹
